​

اين کوزه گر دهر مرا ساخت به طَرق       پــــرداخت مرا تا بدرخشم چون برق
وآنگاه به من گفت مشو غره به خويش      چون نيست ترا جای درين عالم زرق

​

در سال 1326 (1947) در طرقرود، دهستانی در دامنۀ کوهستان سر به فلک کشيدۀ کرکس، چشم بر جهان گشودم و شش سال ابتدائی را در آن سامان به دبستان رفتم و از کلاس هفتم تا انتهای تحصيلات متوسطه در اصفهان با زمانه نرد زندگی باختم.

ورود به دانشگاه و سربازی خود، بازی ديگری بود برای ارضاء جان ماجراجوی کاوشگرم که هيچ چيز سيرش نميکرد!

قيد و بند ازدواج و بچه دار شدن هم نتوانست به نشستنم وادارد و از سال 1974 قصد مهاجرت به اروپا کردم و به زودی خود را در بهشت روياهای پيروزی و گسترش يافتم که بسی سختی داشت، اما من اين شرط بازی را از پيش ميدانستم، بدينسان با کار و کوشش شبانه روزی، در بازرگانی ماشينهای اداری، پايگاهی ساختم و از آلمان با ايران و چند کشور ديگر به تجارت پرداختم.

تا هواپيمای پيروزی را برای پروازی بلند به روی باند آوردم، انقلاب ايران همۀ قواعد بازی را برهم ريخت و من پس از زمانی کوتاه خود را در صحنۀ بهينه سازی صنايع سبک و سنگين يافتم.

در سال 1988 قصد ورود به بازار شوروی کردم و آنچنان در امواج ماجراهای آن غرقه شدم که نزديک سی سال را در آن سپری کردم!